Belevenissen van een Tuinkabouter
Stuiter mee door mijn tuinen!
Je mag geen appels met peren vergelijken, zeggen ze. Maar waarom eigenlijk niet? Deze hangen allebei in de Hof der Zoetheid, zijn ongeveer tegelijkertijd rijp, zijn alleen maar lekker als je ze stooft en staan/hangen op het punt geplukt te worden. Hoezo, niet vergelijkbaar!
Maandenlang zijn ze prachtig mooi, lokken ze insecten je tuin in en zijn ze nog lekker om te eten ook! Eigenlijk zou iedereen dragon en oregano in de tuin moeten hebben........
Een halfjaarlijks uitje is het inkopen van bollen in de Flora Bulbshop in Julianadorp. Hier scoor ik de mooiste voorjaarsbollen en zwerf nog even door de dahlia pluktuin. Ze kweken ook pompoenen (uit mijn zaden!), maar dit jaar is ook bij hen de oogst minimaal.....
 |
Help, er zit een buitenaards monster tegens ons raam aan geplakt! |
Deze winter wordt de Keukenhof opgeschoond. Sommige planten mogen blijven, andere niet. Ondanks de fraaie bloemen behoort de Monarda op de linkerfoto tot de afvallers, omdat hij al vroeg in het seizoen helemaal wit ziet van de meeldauw. Die op de rechterfoto mag blijven, maar dan in een vergeten hoekje. Hij heeft namelijk dezelfde problemen, maar de zaden ervan zijn veelgevraagd. Vandaar.......
 |
Ondanks dat het al volop herfst is, valt er nog genoeg te beleven in de Hof. Deze pracht-begonia bloeit al een paar maanden alsof zijn leven ervan afhangt (eh, dat doet het ook!). Zelfs nu weet hij er nog prachtige, op rozen lijkende, bloemen uit te persen. |
Lang niet van gehoord, maar daar is'ie dan eindelijk weer: onze Dikke Duif. Sinds de boom is gerooid, laat hij zich een stuk minder zien. Blijkbaar vindt hij het nog niet nat genoeg, dus zorgt hij voor zijn eigen regenbuitje..... |  |
 |
In de Hof der Zoetheid is het inmiddels een ondoordringbare jungle geworden. Op sommige plaatsen kan ik niet meer komen zonder kletsnat te worden (immers, met al die regen droogt niets nog echt op). En over het nu alom aanwezige spinrag moeten we het al helemaal maar niet hebben. Je voelt de vuile blikken van de verstoorde kruisspinmoeders gewoon in je rug prikken! Het wachten is op een droge dag in het weekend, wanneer ik geen verplichtingen heb, zodat ik eindelijk kan beginnen met wieden en opbinden..... |
Het is dit jaar (alweer!) geen goed tomatenjaar. Gunstige uitzondering zijn deze kleine oertomaatjes. Een oude, kleinblijvende soort uit Zuid-Amerika met een naam die groter is dan de plant zelf: "Tomatito de Jalapa". In ieder geval smaken de vruchtjes (formaat hazelnoot) volgens mijn liefste meer dan groots.